Η τέως κοινότητα της Φτελιάς είχε συσταθεί με το Διάταγμα της 11/6/1924 και προήλθε από την κοινότητα Δοξάτου. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του Δήμου Καλαμπακίου. Στην τελευταία απογραφή καταγράφηκαν 828 κάτοικοι.

Η Φτελιά κατοικείται από προσφυγικές οικογένειες οι οποίες προέρχονται : α) από την περιοχή Ναϊπ – Κιοϊ της Ανατολικής Θράκης, β) από την περιοχή Ορτάκιοϊ της Δυτικής Θράκης, γ) από την πόλη Κάβζα και χωριά των περιοχών Κάβζας, Πάφρας, Τραπεζούντας και Σαμψούντας του Πόντου. Μεταγενέστερα στην περιοχή εγκαταστάθηκαν πολλές οικογένειες Σαρακατσαναίων.

Στη Φτελιά πρέπει να υπήρχε Ρωμαϊκή κώμη. Βρέθηκαν επιγραφές που δείχνουν ότι ο οικισμός αυτός υπαγόταν στην ρωμαϊκή αποικία των Φιλίππων.

Στο Δ. Δ. Φτελιάς από το 1980 λειτουργεί ο Πολιτιστικός Σύλλογος Φτελιάς που σκοπό έχει τη διάσωση και τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς των κατοίκων του χωριού και την συγκέντρωση και προβολή των λαογραφικών τοπικών στοιχείων. Στη Φτελιά αναβιώνουν τα παρακάτω έθιμα :

Μπουμπούνα

Κάθε χρόνο το τελευταίο Σάββατο πριν την Καθαρά Δευτέρα αναβιώνει το έθιμο της Μπουμπούνας. Ένα έθιμο που οφείλει την προέλευση του στο ερχομό των προσφύγων από την Ανατολική Θράκη γύρω στο 1926. Το έθιμο έχει σαν σκοπό το καλωσόρισμα της Άνοιξης και την αρχή της σποράς της γης με ελπίδες για μια καλή σοδιά. Το έθιμο έχει ως εξής : μέρες πριν το Σάββατο, οι κάτοικοι συλλέγουν και συγκεντρώνουν στην πλατεία του χωριού παλιά ξύλα, στρώματα από άχυρο, ψάθες και άχρηστα τσουβάλια. Το βράδυ του Σαββάτου βάζουν φωτιά σε αυτά τα υλικά και αρχίζει η μπουμπούνα. Στο έθιμο συμμετέχουν όλοι οι κάτοικοι αλλά κυρίως τα νέα παλικάρια που με τα άλματα πάνω από τη φωτιά προσπαθούν να εντυπωσιάσουν τις κοπέλες του χωριού. Μετά από τα άλματα ακολουθούν κυρίως Θρακιώτικοι χοροί γύρω από την φωτιά από τα χορευτικά συγκροτήματα του Πολιτιστικού Συλλόγου Φτελιάς αλλά και από πλήθος κόσμου. Ακολουθεί προσφορά σε όλους Θρακιώτικου λουκάνικου και κόκκινου κρασιού από τον πολιτιστικό σύλλογο Φτελιάς.

Γιορτή του Αγίου Γεωργίου

Κάθε χρόνο γιορτάζεται με λαμπρότητα η γιορτή του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος θεωρείται προστάτης των κατοίκων της υπαίθρου και των πηγών καθώς επίσης και του στρατού ξηράς. Ας μην ξεχνάμε ότι στις εικόνες τον βλέπουμε να σκοτώνει με το δόρυ του τον δράκο που φυλούσε την πηγή και δεν άφηνε τους ανθρώπους να πιούν νερό. Την παραμονή της γιορτής, το απόγευμα γίνεται η περιφορά της εικόνας με την συνοδεία της φιλαρμονικής του Δήμου. Ακολουθεί Μέγας πανηγυρικός εσπερινός στο Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου, μετά το πέρας του οποίου ακολουθούν παραδοσιακοί χοροί από τα τμήματα των Πολιτιστικών Συλλόγων του Δήμου. Ακολουθεί γλέντι και χορός στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας. Ανήμερα της εορτής γίνεται η καθιερωμένη Θεία Λειτουργία. Κατόπιν προσφέρεται σε όλους τους παρευρισκομένους το παραδοσιακό ποντιακό φαγητό «Κεσκέκ». Το φαγητό αυτό έχει μεταφερθεί από τον Πόντο και παρασκευάζεται με χωριάτικες κότες οι οποίες βράζονται, αφαιρούνται τα κόκαλα προτίθεται αποφλοιωμένο σιτάρι και στο τέλος συμπληρώνεται με αγνό βούτυρο.

Γιορτή των Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ

Με ανάλογη λαμπρότητα γιορτάζεται και η γιορτή των Αγίων Ταξιαρχών στις 8 Νοεμβρίου. Παραμονή της εορτής γίνεται περιφορά της εικόνας με συνοδεία της φιλαρμονικής του Δήμου. Ακολουθεί Μέγας πανηγυρικός εσπερινός στον Ιερό Ναό Αγίων Ταξιαρχών, μετά το πέρας του οποίου ακολουθούν παραδοσιακοί χοροί από τα τμήματα των Πολιτιστικών Συλλόγων του Δήμου. Ανήμερα της εορτής γίνεται η καθιερωμένη Θεία Λειτουργία. Κατόπιν προσφέρεται σε όλους τους παρευρισκομένους το παραδοσιακό φαγητό «Κουρμπάνι». Αυτό είναι βρασμένο κρέας από μόσχο το οποίο μαγειρεύεται με ρύζι.